W ciszy Beskidu Niskiego

Najprawdopodobniej biegł tędy szlak handlowy z przełęczy Beskid do Krempnej i dalej do Żmigrodu. Osada powstała w XVI w. – lokowano ją na prawie wołoskim, a jej nazwa pochodzi od słowa ożyna, czyli jeżyna.

Wieś, przez wieki nękana napadami, nigdy nie była bogata. Zamieszkana przez Łemków wyznania greckokatolickiego, opustoszała po 1945 r., kiedy większość mieszkańców wyjechała do ZSSR, a pozostali zostali wysiedleni w ramach akcji Wisła.

W latach 70., przy Państwowym Gospodarstwie Rolnym (PGR), działał oddział zakładu karnego. Więźniowie pracowali przy produkcji rolnej i wycince drzew.

Obecnie mieszkańcy nie mają własnej świątyni – najbliższy kościół jest w Grabiu (w przeszłości znajdowała się tu cerkiew). W 1867 r. wzniesiono greckokatolicką świątynię pod wezwaniem św. Bazylego Wielkiego. Rozbudowaną ją w 1903 r., lecz podczas wojny została zniszczona, a w 1953 r. ostatecznie rozebrana.

W pobliżu wsi znajdują się trzy cmentarze z okresu I wojny światowej. Pierwsze dwa – o numerach 1 i 2 – odnajdziemy pod szczytem pobliskiego łagodnego wzgórza Czeremcha. Trzeci cmentarz znajduje się na końcu wsi, za PGR-em.

Do 2007 r. na przełęczy Beskid nad Ożenną (590 m n.p.m.) działało przejście graniczne. Prowadzi tędy droga asfaltowa, którą można dojechać do słowackiej wsi Nižná Polianka, a także szlaki turystyczne.

Bibliografia:

Duda M, Michniewska M., Michniewski A., Cerkwie drewniane Karpat: Polska i Słowacja, Piastów, 2003.

Beskid Niski, przewodnik, zespół red., Pruszków, 2002.