W ramach Filmowego Szlaku Karpackiego zaprezentowane zostały dzieła filmowe, związane z kulturowym  i artystycznym dziedzictwem regionu, poprzez umiejscowienie akcji na terenie małopolsko – proszowskiego pogranicza. Zostały zakwalifikowane do jednej z dwóch podstawowych kategorii – film fabularny lub dokumentalny. Dla wielu wielbicieli kina odnajdywanie rzeczywistego miejsca akcji ulubionych filmów stanowi atrakcję i jest źródłem satysfakcji. Ogólnopolskim przykładem na wykorzystanie turystyki filmowej jest portal polskanafilmowo.pl.

W opracowaniu znalazły się zarówno filmy polskie jak i słowackie. Często stanowią dowód na to, jak wiele łączy oba kraje. Tak jest na przykład w przypadku legend o Janosiku, które są wspólne zarówno dla polskiego jak i słowackiego dziedzictwa. Swoje miejsce na szlaku znalazły zarówno popularne filmy, jak Tysiącletnia pszczoła Juraja Jakubisko, oraz te mało znane, ale warte obejrzenia, czego doskonałym przykładem jest piękny dokument Nataszy Ziółkowskiej – Kurczuk pod tytułem W Nowicy na końcu świata. 

Drugim elementem Filmowego Szlaku Karpackiego są sylwetki ludzi kina, którzy związanych z małopolsko – preszowskim pograniczem. To twórcy (reżyserzy, aktorzy, scenarzyści), którzy tu się urodzili, czasem tworzyli. Każdy z artystów został przypisany do miejscowości, z której pochodzi.

Katarzyna Zielińska – Limanowa / Polska

Pochodząca z Limanowej Katarzyna Zielińska urodziła się 29 sierpnia 1979 roku. Studiowała w Krakowie. W 2002 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną.

            Jest aktorką filmową i teatralną. Występuje na deskach warszawskich teatrów – między innymi Teatru Kwadrat, Teatru Syrena i Teatru Rampa.

            W kinie debiutowała w 1999 roku. Wystąpiła wtedy w filmie Marty Meszaros Córy szczęścia. W następnych latach grała głównie role drugoplanowe. W 2011 roku wystąpiła w dwóch filmach, które cieszyły się sporą popularnością wśród widzów – Och Karol 2 Piotra Wereśniaka i Listy do M. w reżyserii Mitji Okorn.

            Katarzyna Zielińska znana jest głównie z ról w serialach – wystąpiła między innymi w Domu nad rozlewiskiem i w Barwach szczęścia. Oprócz tego pojawia w licznych programach telewizyjnych, między innymi w Europa da się lubić, Śpiewające fortepiany i Pytanie na śniadanie.

Wybrana filmografia (jako aktorka):

1999 Córy szczęścia

2001 Quo vadis

2002 Dzień świra

2004 Mój Nikifor

2005 Złotopolscy (serial)

2006 Plac Zbawiciela

2006 Ale się kręci (serial)

2007 Ryś

2007 Na dobre i na złe (serial)

2007 – 2012 Barwy szczęścia (serial)

2009 Dom nad rozlewiskiem (serial)

2010 Miłość nad rozlewiskiem (serial)

2010 M jak miłość (serial)

2011 Och Karol 2

2011 Listy do M.

Wiesław Komasa – Wiśnicz / Polska

            Wiesław Komasa urodził się 15 stycznia 1949 roku w Wiśniczu. W wieku dwudziestu dwóch lat ukończył studnia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Początkowo występował głównie w teatrach: imienia Bogusławskiego w Kaliszu (w latach 1971-73), Nowego w Poznaniu (1973-88), Zespole J. Wiśniewskiego (1988-91). Od 1988 roku jest wykładowcą w Akademii Teatralnej w Warszawie.

            W kinie debiutował w 1975 roku, w historycznym filmie Kazimierz Wielki w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich. Cztery lata później zagrał w doskonałej Arii dla atlety Filipa Bajona. Wśród widzów szerzej znany jest jednak z roli w serialu Egzamin z życia.

W 2011 roku wystąpił w głośnej Sali samobójców. Film wyreżyserowany został przez syna aktora, Jana Komasę.

Wybrana filmografia (jako aktor):

1975 Kazimierz Wielki

1979 Aria dla atlety

1981 Limuzyna Daimler – Benz

1983 Thais

1989 300 mil do nieba

1992 Nocne ptaki

1993 Schindler’s list

2003 Na dobre i na złe (serial)

2005 – 2008 Egzamin z życia (serial)

2009 Ojciec Mateusz (serial)

2010 Lincz

2011 Sala samobójców

2011 Komisarz Alex (serial)

Andrzej Szczepkowski – Sucha Beskidzka / Polska

Urodzony 26 kwietnia 1923 roku Andrzej Szczepkowski był aktorem, reżyserem teatralnym, dyrektorem teatru i pedagogiem. W 1945 został słuchaczem Studia Starego Teatru w Krakowie (ukończył je w 1947 roku). Kolejne lata to występy w teatrach: Starym w Krakowie (w 1945 roku), Powszechnym imienia Żołnierza Polskiego w Krakowie (1945 – 1946), objazdowym Teatrze kameralnym RUR, Teatrze Polskim w Poznaniu (1947 – 1948), Teatrach Śląsko – Dąbrowskich w Katowicach i Sosnowcu (1948 – 1949).

W 1949 roku Andrzej Szczepkowski wyjechał do Warszawy, gdzie występował na deskach kolejnych teatrów: Narodowego (1949 – 1957, 1962 – 1966 i 1968 – 1971), Komedia (1957 – 1961), Teatrze Polskim (1961 – 1962 i 1981 – 1988). W latach 1966 – 68 był aktorem i dyrektorem Teatru Dramatycznego.

W kinie zadebiutował epizodyczną rolą w Ostatnim etapie Wandy Jakubowskiej z 1947 roku. Z ważniejszych ról filmowej kariery trzeba wymienić kreacje w Weselu Andrzeja Wajdy, Pasji Stanisława Różewicza i Jeziorze Bodeńskim Janusza Zaorskiego.

Był ojcem aktorki teatralnej i filmowej Joanny Szczepkowskiej. Zmarł 31 stycznia 1997 roku.

Wybrana filmografia (jako aktor):

1947 Ostatni Etap

1957 Kapelusz Pana Anatola

1958 Kalosze szczęścia – też scenariusz

1961 Historia żółtej ciżemki

1965 – 1966 Wojna domowa (serial)

1969 Pan Wołodyjowski

1972 Wesele

1975 Noce i dnie

1977 Sprawa Gorgonowej

1977 Pasja

1978 Sto koni do stu brzegów

1985 Jezioro Bodeńskie

1988 Obywatel Piszczyk

1995 Awantura o Basię

Agnes Dimun – Poprad / Słowacja

Urodzona 15 sierpnia 1984 roku Agnes Dimun jest reżyserką filmów dokumentalnych, scenarzystką i autorką zdjęć do swoich dzieł. Studiowała reżyserię na Wydziale Filmu Dokumentalnego na Akademii Sztuk w Bańskiej Bystrzycy. Szkołę ukończyła w 2009 roku.

W 2006 roku młoda reżyserka nakręciła czternastominutowy dokument Metal Heart, opowiadający o głównych podgatunkach metalu (heavy, thrash, death, grindcore, black and doom metal) i z wypowiedziami fanów tego typu muzyki.

Agnes Dimun zrealizowała w 2009 roku krótkometrażowy dokument poświęcony Janowi  Švankmajerowi pod tytułem Přešít svůj sen (Orálne variácie na sen/film Jana Švankmajera). Film portretuje jednego z najbardziej znanych słowackich reżyserów podczas pracy nad filmem Przeżyć swoje życie.

Wybrana filmografia:

2006 Metal Heart – reżyseria, scenariusz, producent, zdjęcia

2007 Kde je… - reżyseria, scenariusz, zdjęcia

2009 Přešít svůj sen (Orálne variácie na sen/film Jana Švankmajera) - reżyseria, scenariusz, zdjęcia

2009 Dlouhovlasí chlapi - reżyseria, scenariusz, zdjęcia

Arpad Godla – Preszów / Słowacja

Arpad Godla jest młodym, słowackim aktorem. Urodził się 16 kwietnia 1979 roku w Preszowie w Czechosłowacji. W 2003 roku aktor ożenił się. Ma jedno dziecko. Od 2005 roku Aprad Godla mieszka i występuje w Wielkiej Brytanii.

W 2006 roku zagrał w znanym filmie Alfonso Cuaróna Ludzkie dzieci. Rok później w Londyńczyku z międzynarodową, również polską obsadą (w filmie wystąpili także Przemysław Sadowski i Jakub Tolak).

Wybrana filmografia (jako aktor):

2006 Ludzkie dzieci

2007 Night Junkies

2007 Londyńczyk

2008 Off we go then

Jiří Vala – Poprad / Słowacja

Jiří Vala urodził się 27 listopada 1926 w Popradzie. W 1943 roku rozpoczął studia w praskim konserwatorium, które skończył cztery lata później. Po zakończeniu drugiej wojny światowej aktor grał w teatrach, między innymi w Narodowym Tetrze Morawskośląskim w Ostrawie.

Od początku lat pięćdziesiątych zaczął występować na dużym ekranie. Debiutował w 1952 roku rolą w Jutro będzie się wszędzie tańczyć w reżyserii Vladimíra Vlčeka. Próbował swoich sil również jako scenarzysta – w 1960 roku współtworzył, razem z Pavelem Kohoutem i Zbynkiem Brynychem, scenariusz filmu Dwie twarze agenta K.

W swojej karierze stworzył wiele znakomitych ról zarówno teatralnych jak i kinowych. W latach 1972 – 1986 pracował jako wykładowca w praskim konserwatorium.

W podeszłym wieku Vala pojawiał się na srebrnym ekranie tylko sporadycznie, występując głównie w rolach ojców lub starszych mistrzów. Jiří Vala zmarł na raka 15 listopada 2003 w Pradze.

Wybrana filmografia (jako aktor):

1952 Jutro będzie się wszędzie tańczyć

1955 Tanková brigáda

1958 W świąteczną noc

1958 Tęsknota

1959 Przez zielona granicę

1960 Policejní hodina

1961 Nocny gość

1961 Jarní povětří

1968 Sňatky z rozumu (serial)

1970 Kapitan Korda

1974 Historia jednej kamienicy (serial)

1975 Lato z Kasią (serial)

1976 Burzliwe lato

1979 Inženýrská odysea (serial)

1984 Rozpaky kuchaře Svatopluka (serial)

1987 Nejistá sezóna

1988 Malé dějiny jedné rodiny (serial)

1989 Dlouhá míle (serial)

1990 Přísahám a slibuji (serial)

Gabriela Marcinková – Preszów / Słowacja

            Gabriela Marcinková jest młodą, obiecującą słowacką aktorką. Urodziła się 2 kwietnia 1988 roku w Preszowie. Studiuje w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Bratysławie. Jeszcze przed zakończeniem edukacji udało jej się wystąpić u boku największych gwiazd światowego kina.

            W 2009 roku zagrała jedną z głównych ról w czeskim filmie Zakázaný člověk w reżyserii Dušana Kleina. W 2011 roku wystąpiła w międzynarodowej produkcji 360 zrealizowanej przez Fernando Meirellesa. W obsadzie znaleźli się między innymi Jude Law, Rachel Weisz i Anthony Hopkins. Premiera filmu odbyła się 9 września 2011 roku, jednak polski widz będzie musiał czekać nieco dłużej na jego pojawienie się w kinach – premiera zaplanowana została dopiero na 7 września 2012 roku.

            Najnowszym filmem z udziałem Gabrieli Marcinkovej jest Byzantium. Światowa premiera odbędzie się we wrześniu 2012 roku na Festiwalu Filmowym w Toronto. Film wyreżyserowany został przez znanego irlandzkiego twórcę Neila Jordana.

Wybrana filmografia (jako aktorka):

2009 Zakázaný člověk

2009 Fišpánská jablíčka

2010 Osudové peníze

2011 360

2012 Byzantium

Emilia Zimková – Okružná / Słowacja

Urodzona 1 sierpnia 1951 roku w miejscowości Okružná aktorka, pisarka i scenarzystka. Pochodzi z rodziny robotniczej. Studiowała w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Bratysławie, którą ukończyła w 1974 roku. Po skończeniu edukacji pracowała w teatrze w Trnavie.

Początkowo występowała głównie w dziełach reżyserowanych przez Štefana Uhera. Zagrała między innymi w zrealizowanych przez niego filmach takich jak Zlaté časy z 1978 roku, rok późniejszym Kamarátky i Koszenie Jastrzębiej Łąki z 1981 roku.

W 1982 roku zagrała główna rolę w filmie Pasła konie na betonie, ponownie w reżyserii Štefana Uhera, który powstał na podstawie jej książki. Emilia Zimková była też współautorką scenariusza. W 1995 roku powstała kontynuacja filmu również z jej udziałem pod tytułem … kone na betóne. Autorką scenariusza, tym razem jedyną, znowu była Emilia Zimková.

Wybrana filmografia:

1977 Novinárske rozprávky (serial) – aktorka

1978 Zlaté časy – aktorka

1979 Kamarátky – aktorka

1980 Na baňu klopajú (serial) – aktorka

1981 Koszenie Jastrzębiej Łąki – aktorka

1982 Pasła konie na betonie – aktorka, scenarzystka, autorka pierwowzoru literackiego

1983 Zrelá mladosť – aktorka

1984 Návrat Jána Petru – aktorka

1984 Dies irae – aktorka

1985 Zapomnijcie o Mozarcie – aktorka

1985 Žena – aktorka

1987 Sedmé nebe – aktorka

1989 Montiho čardáš – aktorka

1990 Hovoriť na Silvestra pravdu - aktorka

1995 ... kone na betóne – aktorka, scenarzystka

2004 Modrý kámen – aktorka

Peter Rašev – Preszów / Słowacja

Peter Rašev urodził się w Preszowie, 6 sierpnia 1952 roku. Pochodził z dużej rodziny – miał siedmiu braci i siostrę. Był słowackim aktorem, reżyserem i dyrektorem teatru. W 1978 roku ukończył Wyższą Szkołę Sztuk Scenicznych w Bratysławie. W 1997 roku założył teatr w Koszycach (Staromestské divadlo), w którym pracował jako reżyser i dyrektor.

W 1977 roku Peter Rašev zagrał w filmach Zlaté klasy, wyreżyserowanym przez Jozefa Pálka i Dvere dokorán autorstwa Jozefa Medveď. Rok później pojawił się w Já jsem Stěna smrti Jaroslava Balíka. W 2006 roku Peter Rašev wyreżyserował film dokumentalny pod tytułem Ľudia ako my.

W 2006 roku zdiagnozowano u niego raka płuc z przerzutami do mózgu. Dwa lata później, 12 czerwca 2008 roku, twórca zmarł w Koszycach.

Wybrana filmografia:

1977 Zlaté klasy – aktor

1977 Dvere dokorán – aktor

1978 Já jsem Stěna smrti – aktor

1981 Prípad Evy Burdovej – aktor

1989 Roky prelomu (serial) – aktor

2006 Ľudia ako my – reżyseria