W ramach Filmowego Szlaku Karpackiego zaprezentowane zostały dzieła filmowe, związane z kulturowym i artystycznym dziedzictwem regionu, poprzez umiejscowienie akcji na terenie małopolsko – proszowskiego pogranicza. Zostały zakwalifikowane do jednej z dwóch podstawowych kategorii – film fabularny lub dokumentalny. Dla wielu wielbicieli kina odnajdywanie rzeczywistego miejsca akcji ulubionych filmów stanowi atrakcję i jest źródłem satysfakcji. Ogólnopolskim przykładem na wykorzystanie turystyki filmowej jest portal polskanafilmowo.pl.
W opracowaniu znalazły się zarówno filmy polskie jak i słowackie. Często stanowią dowód na to, jak wiele łączy oba kraje. Tak jest na przykład w przypadku legend o Janosiku, które są wspólne zarówno dla polskiego jak i słowackiego dziedzictwa. Swoje miejsce na szlaku znalazły zarówno popularne filmy, jak Tysiącletnia pszczoła Juraja Jakubisko, oraz te mało znane, ale warte obejrzenia, czego doskonałym przykładem jest piękny dokument Nataszy Ziółkowskiej – Kurczuk pod tytułem W Nowicy na końcu świata.
Drugim elementem Filmowego Szlaku Karpackiego są sylwetki ludzi kina, którzy związanych z małopolsko – preszowskim pograniczem. To twórcy (reżyserzy, aktorzy, scenarzyści), którzy tu się urodzili, czasem tworzyli. Każdy z artystów został przypisany do miejscowości, z której pochodzi.
Katarzyna Zielińska – Limanowa / Polska
Pochodząca z Limanowej Katarzyna Zielińska urodziła się 29 sierpnia 1979 roku. Studiowała w Krakowie. W 2002 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną.
Jest aktorką filmową i teatralną. Występuje na deskach warszawskich teatrów – między innymi Teatru Kwadrat, Teatru Syrena i Teatru Rampa.
W kinie debiutowała w 1999 roku. Wystąpiła wtedy w filmie Marty Meszaros Córy szczęścia. W następnych latach grała głównie role drugoplanowe. W 2011 roku wystąpiła w dwóch filmach, które cieszyły się sporą popularnością wśród widzów – Och Karol 2 Piotra Wereśniaka i Listy do M. w reżyserii Mitji Okorn.
Katarzyna Zielińska znana jest głównie z ról w serialach – wystąpiła między innymi w Domu nad rozlewiskiem i w Barwach szczęścia. Oprócz tego pojawia w licznych programach telewizyjnych, między innymi w Europa da się lubić, Śpiewające fortepiany i Pytanie na śniadanie.
Wybrana filmografia (jako aktorka):
1999 Córy szczęścia
2001 Quo vadis
2002 Dzień świra
2004 Mój Nikifor
2005 Złotopolscy (serial)
2006 Plac Zbawiciela
2006 Ale się kręci (serial)
2007 Ryś
2007 Na dobre i na złe (serial)
2007 – 2012 Barwy szczęścia (serial)
2009 Dom nad rozlewiskiem (serial)
2010 Miłość nad rozlewiskiem (serial)
2010 M jak miłość (serial)
2011 Och Karol 2
2011 Listy do M.
Wiesław Komasa – Wiśnicz / Polska
Wiesław Komasa urodził się 15 stycznia 1949 roku w Wiśniczu. W wieku dwudziestu dwóch lat ukończył studnia w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Krakowie. Początkowo występował głównie w teatrach: imienia Bogusławskiego w Kaliszu (w latach 1971-73), Nowego w Poznaniu (1973-88), Zespole J. Wiśniewskiego (1988-91). Od 1988 roku jest wykładowcą w Akademii Teatralnej w Warszawie.
W kinie debiutował w 1975 roku, w historycznym filmie Kazimierz Wielki w reżyserii Ewy i Czesława Petelskich. Cztery lata później zagrał w doskonałej Arii dla atlety Filipa Bajona. Wśród widzów szerzej znany jest jednak z roli w serialu Egzamin z życia.
W 2011 roku wystąpił w głośnej Sali samobójców. Film wyreżyserowany został przez syna aktora, Jana Komasę.
Wybrana filmografia (jako aktor):
1975 Kazimierz Wielki
1979 Aria dla atlety
1981 Limuzyna Daimler – Benz
1983 Thais
1989 300 mil do nieba
1992 Nocne ptaki
1993 Schindler’s list
2003 Na dobre i na złe (serial)
2005 – 2008 Egzamin z życia (serial)
2009 Ojciec Mateusz (serial)
2010 Lincz
2011 Sala samobójców
2011 Komisarz Alex (serial)
Andrzej Szczepkowski – Sucha Beskidzka / Polska
Urodzony 26 kwietnia 1923 roku Andrzej Szczepkowski był aktorem, reżyserem teatralnym, dyrektorem teatru i pedagogiem. W 1945 został słuchaczem Studia Starego Teatru w Krakowie (ukończył je w 1947 roku). Kolejne lata to występy w teatrach: Starym w Krakowie (w 1945 roku), Powszechnym imienia Żołnierza Polskiego w Krakowie (1945 – 1946), objazdowym Teatrze kameralnym RUR, Teatrze Polskim w Poznaniu (1947 – 1948), Teatrach Śląsko – Dąbrowskich w Katowicach i Sosnowcu (1948 – 1949).
W 1949 roku Andrzej Szczepkowski wyjechał do Warszawy, gdzie występował na deskach kolejnych teatrów: Narodowego (1949 – 1957, 1962 – 1966 i 1968 – 1971), Komedia (1957 – 1961), Teatrze Polskim (1961 – 1962 i 1981 – 1988). W latach 1966 – 68 był aktorem i dyrektorem Teatru Dramatycznego.
W kinie zadebiutował epizodyczną rolą w Ostatnim etapie Wandy Jakubowskiej z 1947 roku. Z ważniejszych ról filmowej kariery trzeba wymienić kreacje w Weselu Andrzeja Wajdy, Pasji Stanisława Różewicza i Jeziorze Bodeńskim Janusza Zaorskiego.
Był ojcem aktorki teatralnej i filmowej Joanny Szczepkowskiej. Zmarł 31 stycznia 1997 roku.
Wybrana filmografia (jako aktor):
1947 Ostatni Etap
1957 Kapelusz Pana Anatola
1958 Kalosze szczęścia – też scenariusz
1961 Historia żółtej ciżemki
1965 – 1966 Wojna domowa (serial)
1969 Pan Wołodyjowski
1972 Wesele
1975 Noce i dnie
1977 Sprawa Gorgonowej
1977 Pasja
1978 Sto koni do stu brzegów
1985 Jezioro Bodeńskie
1988 Obywatel Piszczyk
1995 Awantura o Basię
Agnes Dimun – Poprad / Słowacja
Urodzona 15 sierpnia 1984 roku Agnes Dimun jest reżyserką filmów dokumentalnych, scenarzystką i autorką zdjęć do swoich dzieł. Studiowała reżyserię na Wydziale Filmu Dokumentalnego na Akademii Sztuk w Bańskiej Bystrzycy. Szkołę ukończyła w 2009 roku.
W 2006 roku młoda reżyserka nakręciła czternastominutowy dokument Metal Heart, opowiadający o głównych podgatunkach metalu (heavy, thrash, death, grindcore, black and doom metal) i z wypowiedziami fanów tego typu muzyki.
Agnes Dimun zrealizowała w 2009 roku krótkometrażowy dokument poświęcony Janowi Švankmajerowi pod tytułem Přešít svůj sen (Orálne variácie na sen/film Jana Švankmajera). Film portretuje jednego z najbardziej znanych słowackich reżyserów podczas pracy nad filmem Przeżyć swoje życie.
Wybrana filmografia:
2006 Metal Heart – reżyseria, scenariusz, producent, zdjęcia
2007 Kde je… - reżyseria, scenariusz, zdjęcia
2009 Přešít svůj sen (Orálne variácie na sen/film Jana Švankmajera) - reżyseria, scenariusz, zdjęcia
2009 Dlouhovlasí chlapi - reżyseria, scenariusz, zdjęcia
Arpad Godla – Preszów / Słowacja
Arpad Godla jest młodym, słowackim aktorem. Urodził się 16 kwietnia 1979 roku w Preszowie w Czechosłowacji. W 2003 roku aktor ożenił się. Ma jedno dziecko. Od 2005 roku Aprad Godla mieszka i występuje w Wielkiej Brytanii.
W 2006 roku zagrał w znanym filmie Alfonso Cuaróna Ludzkie dzieci. Rok później w Londyńczyku z międzynarodową, również polską obsadą (w filmie wystąpili także Przemysław Sadowski i Jakub Tolak).
Wybrana filmografia (jako aktor):
2006 Ludzkie dzieci
2007 Night Junkies
2007 Londyńczyk
2008 Off we go then
Jiří Vala – Poprad / Słowacja
Jiří Vala urodził się 27 listopada 1926 w Popradzie. W 1943 roku rozpoczął studia w praskim konserwatorium, które skończył cztery lata później. Po zakończeniu drugiej wojny światowej aktor grał w teatrach, między innymi w Narodowym Tetrze Morawskośląskim w Ostrawie.
Od początku lat pięćdziesiątych zaczął występować na dużym ekranie. Debiutował w 1952 roku rolą w Jutro będzie się wszędzie tańczyć w reżyserii Vladimíra Vlčeka. Próbował swoich sil również jako scenarzysta – w 1960 roku współtworzył, razem z Pavelem Kohoutem i Zbynkiem Brynychem, scenariusz filmu Dwie twarze agenta K.
W swojej karierze stworzył wiele znakomitych ról zarówno teatralnych jak i kinowych. W latach 1972 – 1986 pracował jako wykładowca w praskim konserwatorium.
W podeszłym wieku Vala pojawiał się na srebrnym ekranie tylko sporadycznie, występując głównie w rolach ojców lub starszych mistrzów. Jiří Vala zmarł na raka 15 listopada 2003 w Pradze.
Wybrana filmografia (jako aktor):
1952 Jutro będzie się wszędzie tańczyć
1955 Tanková brigáda
1958 W świąteczną noc
1958 Tęsknota
1959 Przez zielona granicę
1960 Policejní hodina
1961 Nocny gość
1961 Jarní povětří
1968 Sňatky z rozumu (serial)
1970 Kapitan Korda
1974 Historia jednej kamienicy (serial)
1975 Lato z Kasią (serial)
1976 Burzliwe lato
1979 Inženýrská odysea (serial)
1984 Rozpaky kuchaře Svatopluka (serial)
1987 Nejistá sezóna
1988 Malé dějiny jedné rodiny (serial)
1989 Dlouhá míle (serial)
1990 Přísahám a slibuji (serial)
Gabriela Marcinková – Preszów / Słowacja
Gabriela Marcinková jest młodą, obiecującą słowacką aktorką. Urodziła się 2 kwietnia 1988 roku w Preszowie. Studiuje w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Bratysławie. Jeszcze przed zakończeniem edukacji udało jej się wystąpić u boku największych gwiazd światowego kina.
W 2009 roku zagrała jedną z głównych ról w czeskim filmie Zakázaný člověk w reżyserii Dušana Kleina. W 2011 roku wystąpiła w międzynarodowej produkcji 360 zrealizowanej przez Fernando Meirellesa. W obsadzie znaleźli się między innymi Jude Law, Rachel Weisz i Anthony Hopkins. Premiera filmu odbyła się 9 września 2011 roku, jednak polski widz będzie musiał czekać nieco dłużej na jego pojawienie się w kinach – premiera zaplanowana została dopiero na 7 września 2012 roku.
Najnowszym filmem z udziałem Gabrieli Marcinkovej jest Byzantium. Światowa premiera odbędzie się we wrześniu 2012 roku na Festiwalu Filmowym w Toronto. Film wyreżyserowany został przez znanego irlandzkiego twórcę Neila Jordana.
Wybrana filmografia (jako aktorka):
2009 Zakázaný člověk
2009 Fišpánská jablíčka
2010 Osudové peníze
2011 360
2012 Byzantium
Emilia Zimková – Okružná / Słowacja
Urodzona 1 sierpnia 1951 roku w miejscowości Okružná aktorka, pisarka i scenarzystka. Pochodzi z rodziny robotniczej. Studiowała w Wyższej Szkole Sztuk Scenicznych w Bratysławie, którą ukończyła w 1974 roku. Po skończeniu edukacji pracowała w teatrze w Trnavie.
Początkowo występowała głównie w dziełach reżyserowanych przez Štefana Uhera. Zagrała między innymi w zrealizowanych przez niego filmach takich jak Zlaté časy z 1978 roku, rok późniejszym Kamarátky i Koszenie Jastrzębiej Łąki z 1981 roku.
W 1982 roku zagrała główna rolę w filmie Pasła konie na betonie, ponownie w reżyserii Štefana Uhera, który powstał na podstawie jej książki. Emilia Zimková była też współautorką scenariusza. W 1995 roku powstała kontynuacja filmu również z jej udziałem pod tytułem … kone na betóne. Autorką scenariusza, tym razem jedyną, znowu była Emilia Zimková.
Wybrana filmografia:
1977 Novinárske rozprávky (serial) – aktorka
1978 Zlaté časy – aktorka
1979 Kamarátky – aktorka
1980 Na baňu klopajú (serial) – aktorka
1981 Koszenie Jastrzębiej Łąki – aktorka
1982 Pasła konie na betonie – aktorka, scenarzystka, autorka pierwowzoru literackiego
1983 Zrelá mladosť – aktorka
1984 Návrat Jána Petru – aktorka
1984 Dies irae – aktorka
1985 Zapomnijcie o Mozarcie – aktorka
1985 Žena – aktorka
1987 Sedmé nebe – aktorka
1989 Montiho čardáš – aktorka
1990 Hovoriť na Silvestra pravdu - aktorka
1995 ... kone na betóne – aktorka, scenarzystka
2004 Modrý kámen – aktorka
Peter Rašev urodził się w Preszowie, 6 sierpnia 1952 roku. Pochodził z dużej rodziny – miał siedmiu braci i siostrę. Był słowackim aktorem, reżyserem i dyrektorem teatru. W 1978 roku ukończył Wyższą Szkołę Sztuk Scenicznych w Bratysławie. W 1997 roku założył teatr w Koszycach (Staromestské divadlo), w którym pracował jako reżyser i dyrektor.
W 1977 roku Peter Rašev zagrał w filmach Zlaté klasy, wyreżyserowanym przez Jozefa Pálka i Dvere dokorán autorstwa Jozefa Medveď. Rok później pojawił się w Já jsem Stěna smrti Jaroslava Balíka. W 2006 roku Peter Rašev wyreżyserował film dokumentalny pod tytułem Ľudia ako my.
W 2006 roku zdiagnozowano u niego raka płuc z przerzutami do mózgu. Dwa lata później, 12 czerwca 2008 roku, twórca zmarł w Koszycach.
Wybrana filmografia:
1977 Zlaté klasy – aktor
1977 Dvere dokorán – aktor
1978 Já jsem Stěna smrti – aktor
1981 Prípad Evy Burdovej – aktor
1989 Roky prelomu (serial) – aktor
2006 Ľudia ako my – reżyseria