Doliny U-kształtne – Dolina Białej Wody

Typową polodowcową formą geomorfologiczną w Tatrach są doliny U-kształtne – w przekroju poprzecznym mają one kształt litery „U” (patrz rysunek). Taki kształt zawdzięczają erozyjnej działalności jęzorów lodowca, które schodziły z wyższych partii górskich, wykorzystując „V” kształtne doliny wyżłobione przez górskie strumienie. Procesy erozji glacjalnej dzieli się na detrakcję, detersję oraz egzarację.

Warto zauważyć, że zarówno dolina Chochołowska jak i Kościeliska jedynie w górnej części noszą znamiona działalności lodowcowej. Dolne części tych dolin (odpowiednio poniżej Bramy Chochołowskiej i poniżej wylotu Doliny Smytniej) ukształtowane są głównie przez procesy erozji rzecznej jak i krasowej. Na podstawie zmiany charakteru doliny można w przybliżeniu ustalić zasięg przynajmniej ostatniego zlodowacenia – należy bowiem wziąć pod uwagę, że w Tatrach zaznaczyło się kilka faz zlodowaceń o różnym zasięgu. Poszczególne okresy zlodowaceń oddzielone były względnymi okresami ociepleń, podczas których dominowały inne procesy erozyjne (między innymi erozja rzeczna), co spowodowało zatarcie efektów jednych procesów przez kolejne.