Podkolan

Długie na pół metra łodyżki sięgają do kolan i obsypane są licznymi, białymi kwitami o rozchylonych płatkach. Stąd zresztą pochodzi trafna nazwa podkolan biały. Mało kto wie, że podkolan, jak wszystkie storczyki, podlega ochronie nie dla kaprysu ekologów, ale dlatego że są coraz rzadziej spotykane. Wszystkim storczykom szkodzi nowoczesne rolnictwo a podkolan wyginie pewnie najszybciej właśnie z powodu swojego zapachu.

Przed wojną zbierano go, jako roślinę leczniczą. Kilogram suchych bulw wyceniono na tysiąc ówczesnych złotych! Półroczne zarobki nauczyciela! Przed wiekami perska armia nie ruszyła w pole, jeżeli żołnierze nie zgromadzili zapasu podziemnych bulwek podkolana, które uważano za wyjątkowo pożywne. Ponoć garść startych na pył bulwek zaspokaja głód człowieka przez cały dzień.

Wcale nie namawiam żeby karać mandatami babcie czy dzieci, które chcą zarobić parę groszy i zanoszą na targi wiązki roślin. Popyt rodzi podaż. Jak nie będzie nabywców, to zrywanie storczyków stanie się nieopłacalne i przetrwają trochę dłużej. Ich los wydaje się być przypieczętowany, sztuczne rozmnażanie z nasion jest skomplikowane i na razie niemożliwe. Każdy podkolan w wazonie to nieodwracalna starta jednego storczyka w naturze.