Zbudowany wspólnymi siłami - Dom Ludowy im. Franciszka Ćwiżewicza w Bukowinie Tatrzańskiej

W kronice Domu Ludowego znajdziemy wiele zapisów świadczących o "odrabianiu" przez mieszkańców wsi udziałów członkowskich przy budowie placówki kulturalnej. Prawie wszyscy mieszkańcy wsi zwozili na budowę deski, drewno oraz kamienie. Niewiarygodne jest to, że byli nawet tacy gospodarze, którzy swoje ojcowizny oddali pod zastaw hipoteczny w Banku Rolnym.

A wszystko to działo się, gdy kierownika szkoły w Bukowinie Tatrzańskiej Franciszka Ćwiżewicza naszła myśl o potrzebie wybudowania placówki kulturalnej we wsi. W roku 1923 został zawiązany Komitet budowy Domu Ludowego. Ponieważ na Podhalu panowała wszechobecna bieda, nie było to łatwe przedsięwzięcie.

Obecnie w Domu Ludowym "gazduje" już czwarte pokolenie Bukowian. Działa Amatorski Zespół Teatralny im. Józefa Pitoraka, zespoły regionalne "Wierchowianie"
i "Mali Wierchowianie" oraz szkoła Ginących Zawodów (kowalstwa, garncarstwa, haftu).

Dom Ludowy w Bukowinie Tatrzańskiej to jeden z największych obiektów drewnianych
w Polsce. Do wnętrza prowadzą odrzwia, bogato zdobione np. rozetami karpackimi. Na parterze znajduje się stylowa sala teatralna dla 200 osób. Ozdabiają ją malowane na szkle żyrandole
i kinkiety oraz rzeźbiona czterometrowa panorama Tatr.

Na drugim piętrze znajduje się „Izba regionalna” z ekspozycją prezentującą wyposażenie podhalańskich chałup z przełomu XIX i XX wieku oraz elementy stroju góralskiego.
W przyziemiu jest „Świetlica” ozdobiona rzeźbionym „sosrębem”, stylowym, drewnianym żyrandolem oraz drewnianymi kolumnami. Ciekawostką są wyryte imiona czterech współpracowników Franciszka Ćwiżewicza – Symka, Józka, Franka i Jantka.

Źródło: www.bukowinatatrzanska.pl