„Błogosław Panie domowi temu…” - Dwór w Świdniku

1752 to data powstania świdnickiego dworu, położonego w starym parku krajobrazowym, przeciętym aleją zakończoną kolistym podjazdem pod wejściowy ganek. Widok jak u Adama Mickiewicza w „Panu Tadeuszu”. Czekać tylko, aż podjedzie dorożka… Gdyby jednak się nie pojawiła, mamy szansę poobserwować pięknego konia, który swobodnie skubie trawę na terenie posiadłości.

Jak wygląda ten modrzewiowy, parterowy dwór z zewnątrz? Otóż, zwrócony jest frontem do północy, tynkowany, konstrukcji zrębowej. Narożniki zdobią kwadratowe alkierzyki, które swoje początki mają w basztach średniowiecznych zamków warownych.

Nie tylko bryła dworu warta jest podziwiania. Wnętrze przedstawia dosyć bogaty detal architektoniczny np. dwa rokokowe, zdobione kominki. Ciekawa jest również częściowo zachowana stylowa stolarka z okładzinami futryn drzwi oraz obramieniami okien.

Krajobraz polski kiedyś obfitował w liczne założenia dworskie, które niestety w wyniku dziejowych kataklizmów już nie istnieją lub są w bardzo złym stanie. Dlatego też warto zwrócić uwagę na te, które jeszcze cieszą oko spragnionego piękna turysty.

Właściciele dworu, zawsze gościnni i życzliwi, zapraszają wszystkich do odwiedzania przepięknego Świdnika. We dworze można również zorganizować wesele, konferencję bądź innego rodzaju spotkanie. Miejsce wyjątkowo urocze i warte odwiedzenia!