Żydzi w Jordanowie

Historia miasta związana jest szczególnie z handlem, a to dzięki dogodnemu położeniu miasta na szlakach handlowych zmierzających z Krakowa na Orawę i dalej na Węgry.

Od XVI w. Jordanów znany był w całej Koronie ze swoich jarmarków. Z biegiem czasu na terenie miasta i okolic zaczęła osiedlać się ludność żydowska, chociaż dokładne dane nie są znane. Wiadomo, że gmina żydowska działała od początku XIX w. licząc sobie 189 wyznawców. Liczba ta wciąż się zwiększała, by osiągnąć w 20-leciu międzywojennym stan ponad dwustu mieszkańców wyznania mojżeszowego. Wraz z wybuchem II wojny światowej żydowska ludność Jordanowa została poddana represjom, a w roku 1942 hitlerowcy „ostatecznie rozwiązali” kwestię żydowską.

Czasy, kiedy mieszkali tu Żydzi przypomina kirkut zlokalizowany na obrzeżach miasta, niestety nie zachowany w dobrym stanie. Przy wejściu na kirkut znajduje się nieoznaczone miejsce pochówku rozstrzelanych siedemdziesięciu dwóch osób w 1942 r. Niestety nie ma żadnego opiekuna cmentarza, który odnowiłby i zajął się miejscem pamięci społeczeństwa żydowskiego tych okolic. Poza Żydami z Jordanowa chowani tu byli również współwyznawcy z Suchej Beskidzkiej i Makowa Podhalańskiego[1].

[1] Za stroną internetową: http://www.sztetl.org.pl/pl/article/jordanow/5,historia; dostęp: 13.06.2012 r.