Zbójecka Jama

Jaskinia znajduje się w masywie Jaworzyny Kamienickiej. Można do niej dojść szlakiem prowadzącym wzdłuż ścieżki dydaktycznej. Obejmuje ona zachodnie zbocze góry (ok. 350 m od Bulandowej kapliczki).

Według licznych legend jaskinia była miejscem składowania skarbów przez zbójników.

Któregoś wiosennego popołudnia, kiedy stada owiec były już na halach, przechadzał się baca Bulanda po skrajach polany, wyznaczając granice wypasu. Na skrajach ustawiał pachołki. Jakie było jego zaskoczenie, kiedy jeden ze słupków zapadł się pod ziemię... Patrzy do środka, a tam wielki garnek ze złotem. Nie zastanawiając się długo, zabrał skarb i wrócił do swoich owiec. Siedział baca na polanie i myślał „Dzięki ci Boże za ten dar”, a że był to człowiek wielce honorowy, postanowił wybudować w podzięce Bogu kapliczkę, a koło niej, w ziemi skarb przechować. Widać skarb był pilnowany przez jakieś złe moce, bo kiedy go Bulanda zabrał, z dziury wychodziły ziemne duchy. Niejeden raz odbierały Bulandzie owce, nawołując je do siebie. Te szły i nagle w jednym miejscu zapadały się pod ziemię. Pewnego razu znowu jedna owieczka Bulandzie zginęła, ale jakieś dziwa się stały, bo po jakimś czasie wyszła spod ziemi w okolicach Dunajca, a z kolei innym razem zwierzę całe podrapane znaleziono na Mogielicy. Szło sobie podziemnymi, wąskimi korytarzami aż wyjście znalazło.

O podziemnych korytarzach istniejących w Beskidach można przeczytać wiele legend. Poza nimi warto również znać proces w jakim one powstają. Jaskinia Zbójecka (jak i inne jaskinie w Gorcach) jest jaskinią pseudokrasową, powstałą w wyniku ruchów masowych, a dokładniej grawitacyjnego rozsunięcia gruboławicowego piaskowca magurskiego. Po wejściu do środka można zauważyć, że jaskinia ma charakter szczelinowy. Zbudowana jest tylko z jednego korytarza o długości 25 m i szerokości 0, 8 – 1, 5 m. Otwór znajduje się mniej więcej w połowie długości. Wejście stanowi studnia głębokości ok. 3, 5 m. Będąc w środku, kierując się w stronę SW można zauważyć, że korytarz jest szerszy i wyższy niż w przeciwnym kierunku. Zarówno część SW jak i NE zakończone są zawaliskiem głazów.

Cała jaskinia jest bardzo wilgotna. Tylko do końcowych odcinków obiektu nie dociera światło. Na dnie znajduje się gruz piaskowcowy i materiał zwietrzelinowy. Bezpośrednio pod otworem można zauważyć niewielką ilość gleby. Otwór jest mocno obrośnięty mchem.

Jaskinia jest własnością Gorczańskiego Parku Narodowego. Do jej zwiedzenia potrzebna jest zgoda dyrekcji.