Żołnierskie wotum - Matka Boża Pasierbiecka

Niewielka górska wieś Pasierbiec położona jest w Beskidzie Wyspowym, pomiędzy północnymi stokami Bałażówki (548 m n.p.m.) i Walowej Góry, a południowymi stokami Pasierbieckiej Góry (768 m n.p.m.) i Kamionnej (801 m n.p.m.), w odległości około 9 km od Limanowej.

Pierwsza wzmianka o Pasierbcu pochodzi z roku 1465; jej właścicielem był wtedy niejaki Piotr z Lasocic herbu Drużyna. Po 1631 r. wieś wraz z kilkoma innymi kupili jezuici z Krakowa. W ich rękach pozostawała aż do roku 1773, kiedy to nastąpiła kasacja zakonu. Pasierbiec stał się wtedy wsią królewską, a po rozbiorach własnością państwową. Górska, niezbyt zamożna miejscowość, utrzymywała się głównie z rolnictwa i hodowli.

W górnej części wsi znajduje się okazałe sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia gdzie cześć od prawie 200 lat odbiera słynący łaskami obraz Najświętszej Panny. Namalował go na płótnie nieznany z nazwiska artysta ludowy. Madonnie, depcącej oplatającego glob ziemski węża, towarzyszy Bóg Ojciec oraz postacie i główki aniołków.

Pasierbieckie sanktuarium zawdzięcza swoje istnienie ocalonemu w bitwie żołnierzowi. Chłop z pobliskiej Laskowej, Jan Matras, wcielony do armii austriackiej, walczącej w tym czasie z Francją, brał udział w 1793 r. w bitwie koło miasteczka Rastatt w dolinie Renu w Badenii - Wirtembergii. Rannemu, pozostawionemu samotnie na polu bitwy przez kolegów, groziła nie tylko śmierć z upływu krwi, ale także stratowanie przez kirasjerów. Uczynił wtedy ślub, że jeżeli ocaleje, ufunduje ku czci Matki Bożej kaplicę. Spełnił go dopiero kilkanaście lat później. W 1811 r. przeniósł się wraz z rodziną do Pasierbca, gdzie kupił dom i pole od rodziny Pastuszaków, zostawiając swoje gospodarstwo najstarszemu synowi Józefowi. W 1822 r. na kawałku własnego gruntu, przy głównej drodze, w przysiołku Folwark, na roli Mroczkówka, wybudował w Pasierbcu kaplicę z kamienia. Została ona poświęcona w 1824 r. Ufundował też do niej obraz Matki Bożej, który zamówił prawdopodobnie u malarza w Kobylance. Według jednej z wersji malarz namalował Matkę Bożą zgodnie z relacją fundatora, który właśnie tak widział Ją na polu bitwy. Wizerunek ten od samego początku cieszył się kultem wiernych.

Przez wiele lat kaplicą opiekowała się rodzina fundatora, a parę razy do roku msze św. odprawiali tu księża z parafii w Łososinie Wielkiej, do której należał Pasierbiec. Dopiero w 1958 r. wieś stała się osobną parafią.

W latach 70-tych XX w. niedaleko historycznej kaplicy został wzniesiony nowy kościół. 28 sierpnia 1983 r. w uroczystej procesji przeniesiono do niego cudowny obraz Matki Bożej.

Kościół o nowoczesnej bryle ma przeszklone wnętrze, co sprawia, że rozciągające się stąd rozległe widoki na okoliczne góry tworzą niepowtarzalną, ciągle ulegającą zmianie, „dekorację”. Otacza go piękne założenie parkowe pełne ozdobnych krzewów, roślin i głazów. Znajdują się tu tzw. Dróżki Maryjne, czyli kaplice nawiązujące do tajemnic radosnych Różańca: Zwiastowania, Nawiedzenia św. Elżbiety, Narodzenia Jezusa, Znalezienia nastoletniego Jezusa w świątyni, Zmartwychwstania, oraz Wniebowzięcia Matki Bożej i Ukoronowania Jej na Królową Nieba i Ziemi. Kaplice, zbudowane z drewna, kryją wewnątrz drewniane i częściowo pozłacane płaskorzeźby. Początkowo Dróżki odprawiane były tylko w odpusty przy prowizorycznych stacjach ustawionych wokół kościoła, obecnie w każdą sobotę od maja do końca września.

Ogromne wrażenie robi Droga Krzyżowa, która prowadzi wokół kościoła na szczyt pobliskiego wzgórza, gdzie znajduje się Golgota. Poniżej umieszczono Grób Pański, nad którym góruje posąg Chrystusa Zmartwychwstałego. Figury poszczególnych stacji wykonane zostały według projektu Wincentego Kućmy.

Na uwagę zasługuje też tzw. Grota Ocalenia urządzona w ogrodzie przykościelnym w miejscu osuwiska powstałego podczas powodzi w 1997 r. W 2001 r. umieszczono tu urnę z ziemią z pola bitwy pod Rastatt. Grotę tę również projektował Wincenty Kućma. Wykonana została z piaskowcowych głazów wydobytych z miejscowego kamieniołomu oraz granitu strzegomskiego. Wewnątrz znajduje się wykonana z brązu figura Matki Bożej, pochylającej się nad rannym żołnierzem.