Wyhorlat (Vihorlatské vrchy)

Wyhorlat o powierzchni 669,70 kilometrów kwadratowych to najbardziej wysunięte na wschód góry wulkaniczne na Słowacji. Pasmo górskie gwałtownie wyrastające z Niziny Wschodniosłowackiej graniczy na południu z pogórzem Wschodniosłowackim i na północy z Bieszczadami, Laborecką Vrchoviną i Przedgórzem Beskidzkim. Najwyższym szczytem jest Wyhorlat (1076 m n.p.m.).

Działalność wulkaniczna w Wyhorlacie przed 15 milionami lat jest związana z powstaniem głębin, przez które na ziemię wylewał się materiał wulkaniczny. Na ich załamaniach dzisiaj występują ważne ośrodki wulkaniczne, takie jak np. Morskie Oko.

Na terenie Wyhorlatu znajduje się park krajobrazowy Wyhorlat. Pralasy, buczyny wschodnio-karpackie z domieszką jaworu, jesionu, wiązu i lipy oraz lasy liściaste czynią z Wyhorlatu najbardziej zalesione pasmo górskie po słowackiej stronie Karpat. Lasy te zapewniają idealne warunki do wędkowania i myślistwa. Do mieszkańców chronionego obszaru należą wilki, rysie, żbiki i wydry. Do rzadkości spotykanych na tym terenie zalicza się występowanie różnych gatunków motyli.

Do wytworów przyrodniczych, przyciągających turystów do Wyhorlatu, należą przede wszystkim Morskie Oko, Małe Morskie Oko, Sninský Kameň czy Krivec, przez które przebiegają oznakowane szlaki turystyczne i edukacyjne. W lecie najczęściej odwiedzanym miejscem jest Zbiornik Zempliński i Jezioro Vinianskie, gdzie można uprawiać sporty wodne. W zimie doskonałe warunki do uprawiania narciarstwa zjazdowego oferują ośrodki Porúbka, Petrovce, Podhorod i Snina.