Wierzchołki Gór Lewockich na północy Słowacji osiągają wysokość 1000-1200 m n.p.m. (Siminy, Ihla, Repisko, Javorina). Najwyższy szczyt pasma to Čierna hora (1290 m n.p.m.).
Jak Tatry przyćmiły Góry Lewockie?
Z masywnego grzbietu pogórza fliszowego rozchodzą się na wszystkie strony rozgałęzienia, pooddzielane głębokimi dolinami. Wilgotne doliny Gór Lewockich porastają lasy świerkowe z dodatkiem jodły. Z kolei na południu i południowym-zachodzie rozpościerają się lasy bukowo-dębowe z dodatkiem jodły. Góry Lewockie są położone w deszczowym cieniu Tatr, który wywołuje mniej opadów.
Tatarzy, Niemcy, Walachowie
Słowianie zaczęli się osiedlać na tym terenie w VII wieku, ale znacząco ich napływ odnotowano dopiero w XIII wieku: węgierscy władcy umożliwili, po niszczących najazdach Tatarów, osiedlanie się na terenie wypełnionym przez kolonistów niemieckich. Na powstanie miejscowości takich jak Lewocza, Kieżmark i Lubica wpływ miało górnictwo. Do wsi Torysky, Repaše czy Oľšavica dosiedlono w XIII-XV wieku społeczeństwo walaskie.