Park Narodowy Połoniny szczyci się unikatowymi, karpackimi bukowymi pralasami, które są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO.
Tysiącletnie pralasy
Bukowe i jodłowo-bukowe lasy pokrywają aż 80% terenu i właśnie dlatego Połoniny zasłużyły na miano zielonych płuc Europy. Interesująca jest tutaj największa koncentracja pralasów, tworzących łańcuch „wysepek” pierwotnego lasu, który tutaj rósł tysiąc lat. Są to stuletnie jodły, buki, jawory i tak zwane martwe drzewo, które stwarza ostoję dla grzybów i puszczyka uralskiego, dzięcioła białogrzbietego, muchołówki małej. Pralasy są skoncentrowane w 10 samodzielnych częściach. Cztery znajdują się na terenie Słowacji (Havešová, Rožok, Stužica – Bieszczady, Wyhorlat) i sześć na terenie Ukrainy.
Stužica
Narodowy rezerwat przyrody jest cenny ze względu na wysokie, stare jodły, buki czy jawory górskie. Najcenniejszym okazem jest tutaj 300-letnia i 50-metrowa jodła. Stužica jest uważana za najpiękniejszy i najbardziej rozległy zachowany karpacki pralas na Słowacji.
Havešová
Na terenie rezerwatu Havešová rosną cenne porosty pralasów z występowaniem unikatowych okazów jaworów, jesionów, wiązów czy 250-letnich buków, osiągających 50 metrów wysokości. Teren to część gór Nastaz w Bieszczadach.
Rožok i Pralas Kyjevský
Te dwa obszary są wyjątkowe, ponieważ występują tu pralasowe stare drzewa liściaste takie jak jawor, wiąz czy jesion.
Wyhorlat
Wyhorlat rozciąga się wzdłuż grzbietów gór Wyhorlatu, na północ od jeziora Morskie Oko. Rosną tu 240-letnie buki.