Na granicy wschodniej Słowacji i Polski rozciąga się teren Dukli o znaczeniu europejskim. Obszar ten podgórską kotliną oraz wchodzi w skład Karpat Wschodnich, Beskidów Niskich i Laboreckiej Vrchoviny.
Kraina lasów
Dukla to zalesiony teren o niewielkim stopniu osiedlenia, bogatej strukturze i z wieloma zabytkami kultury. 80% regionu tworzą lasy liściaste, a 10% – mieszane. Z lasów występują tutaj typowe buczyny oraz jaworzyny bukowe, lipowe i jesionowe. Wzdłuż potoków rośnie olsza szara. Ważną rolę odgrywają mokradła, torfowiska i łąki słone, które istotnie wzbogacają biodywersję ziemi.
Gatunki o znaczeniu europejskim
Europejskie znaczenie ma 8 biotopów (5 leśnych i 3 pozaleśne), 1 roślinny i 11 gatunków organizmów żywych. Należy wymienić następujące gatunki organizmów żywych: orlik krzykliwy (Aquila pomarina), puszczyk uralski (Strix uralensis), dzierzba gąsiorek (Lanius collurio), dzięcioł czarny (Dryocopus martius), dzięcioł białogrzbiety (Dendrocopos leucotos), muchołówka białoszyja (Ficedula albicollis), muchołówka mała (Ficedula parva), bocian czarny (Ciconia nigra), zimorodek zwyczajny (Alcedo atthis), derkacz (Crex crex). Poza biotopami i gatunkami o znaczeniu europejskim na tym terenie występują również liczne biotopy i gatunki o znaczeniu narodowym, jak na przykład wschodniokarpacki endemit tojada mołdawskiego (Aconitum moldavicum).
Dążenie do zachowania terenu i nienaruszania stanu rzadkich okazów fauny i flory to ochrona II stopnia. Najcenniejsze obszary terenu znajdują się pod IV–V stopniem ochrony.