Jonáš Záborský

Jonáš Záborský urodził się w 1812 r. w tureckiej miejscowości Zaborie w rodzinie drobnego ziemianina. Ukończył studium teologii w preszowskim kolegium i studia na uniwersytecie w Halle. Wraz z Jozefem Srenkiem założył w 1832 r. w Preszowie słowacką bibliotekę oraz Słowackie Stowarzyszenie Kaznodziejów.

W latach 1850-73 pracował w Wiedniu jako redaktor „Nowin Słowackich”. Od 1853 r. pełnił posługę jako ksiądz katolicki w Žubčanach.

Działalność artystyczna teologa Záborskiego

Záborský ze swoimi artystycznymi ambicjami starał się przebić jako poeta i pisarz. Zaczynał od dumek, listów i epigramów o tematyce patriotycznej. W prozie (Panslavistický farár, Faustiáda, Dva dni v Chujave) przedstawiał i krytykował ówczesne stosunki społeczne. Niektóre z dzieł zawierają również elementy autobiograficzne.

Najważniejszą część jego twórczości stanowią dzieła dramatyczne – Záborský jest autorem 32 dramatów, w których dominuje krytyka okresu, realistyczna prezentacja życia społeczeństwa i obnażenie niezdrowych stosunków społecznych. Do jego najbardziej znanych dzieł należą Najdúch, Bitka pri Rozhanovciach i Báthoryčka.

Záborský kontra Štúr

Záborský polemizował z pisarzem Ľudovítem Štúrem, zgłaszając zastrzeżenia do stosowanego przez niego archaicznego języka i starodawnej formy języka słowackiego.

Jonáš Záborský zmarł w 1876 r. Imię publicysty, historyka i księdza upamiętnia nazwa wsi Záborské nieopodal Preszowa i preszowski teatr.