Ján Matej Korabinský urodził się w 1740 r. w Preszowie. Tu skończył gimnazjum i przeniósł się do Bratysławy do liceum ewangelickiego. Już jako dziewiętnastolatek został zastępcą swojego profesora i wkrótce założył własną szkołę dla dziewcząt.
Po jej likwidacji wyjechał do Niemiec, gdzie w latach 1770-72 studiował teologię, filozofię i historię w miejscowości Rinteine w Dolnej Saksonii. Następnie pracował jako literat i publicysta, redagował „Pressburger Zeitung” (1773-84) i „Pressburgisches Wochenblatt”.
Jego głównym dziełem jest Geograficzno-historyczny oraz towarowy leksykon Węgier z 1786 r., który stał się podstawą do opracowania Podręcznego atlasu Królestwa Węgierskiego (1804). Leksykon obejmuje następujące dane: nazwę, położenie i właścicieli miejscowości, dane historyczne, najbardziej istotne produkty roślinne, zwierzęce i mineralne, manufaktury i rzemiosła, urzędy i placówki artystyczne oraz godne uwagi ciekawostki naukowe. Mapy obejmują rzeki, lasy i pogórza Królestwa Węgierskiego na przełomie XVIII i XIX w.
Poza leksykonem Korabinský napisał także podręcznik do języka niemieckiego dla Niemców, podręcznik do nauki dzieci niemieckiego, węgierskiego, czeskiego i słowackiego oraz słownik języka tureckiego z tłumaczeniem węgierskim, niemieckim i czeskim.
Ján Matej Korabinský, kartograf, historyk i leksykolog, zmarł w 1811 r. w Bratysławie. Jego portret jest wystawiony w Galerii Miasta Bratysławy, a nazwisko upamiętniają ulice nie tylko w stolicy, ale także w miejscowości Ľbotice. W Preszowie zasługi Korabinskiego przypomina tablica pamiątkowa umieszczona na budynku kolegium ewangelickiego.