Partyzancką grupę Pugačov tworzyło 50 sowieckich zbiegów, którzy ukrywali się w górach nad miejscowością Humenné. Dowodził im Jemeljanov, który później został zabity przez żołnierzy i żandarmów niemieckich. W 1944 roku partyzantom udało się przebić przez front do armii sowieckiej.
W 1943 roku w słowackich lasach w okręgu Humenné, Medzilaborce i Michalovce ukrywali się sowieccy zbiegowie z obozów koncentracyjnych. Stworzyli grupę partyzancką Pugačov i dołączyli do nich również niektórzy tutejsi mieszkańcy.
Na początku stycznia 1944 roku na dowódcę 50-osobowej grupy partyzantów wybrano Alexandra Gavriloviča Jemeljanova. Grupa ukrywała się w górach Petočovej nad miejscowością Humenné do kwietnia 1944 roku. Po ataku żandarmów i wojsk niemieckich przesunęli się na Wyhorlat pod miejscowość Kyjov. Tajni agenci niemieccy, przebrani za sowieckich jeńców wojennych, zdołali jednak zabić majora Iljikčana i dowódcę Jemljanova. Po ich śmierci część oddziału przesunęła się w Góry Słańskie, gdzie 26 sierpnia przyłączyli się do grupy partyzantów Čapajev prowadzonej przez Ľudovíta Kukorellia.
Po tym, jak we wrześniu 1944 roku w Góry Słańskie wkroczyli Niemcy, obie grupy się rozdzieliły. Odział Pugačov powrócił na Wyhorlat i dołączył do pozostałych grup partyzanckich, które przebijały się przez front do armii sowieckiej.