Karpacka przygoda w siodle - Karpacki szlak konny

Wzajemne relacje między nimi to temat wielu fascynujących książek, filmów, opowiadań. Relacje człowieka i zwierzęcia są jednym z wielu elementów składających się na specyfikę tego sposobu rekreacji. Pasjonaci jeździectwa uważają, że to nie tylko rekreacja – to coś znacznie bardziej emocjonalnego. Istnieją różne formy zaangażowania w turystykę „konną”: zaczyna się zwykle od spacerku na lonży dla początkujących. Taki pierwszy kontakt z koniem często bywa impulsem do rozpoczęcia „końskiej przygody”, mającej finał w odbywaniu długodystansowych jazd w terenie. Zaufanie konia i zaangażowanie w partnerskie relacje zdobywa się nie tylko podczas jazdy, ale również poprzez opiekę nad zwierzęciem, jego pielęgnację, czyszczenie, karmienie. Takie zajęcia bardzo często wpisane są w ofertę turystyki konnej i stanowią element, który wyróżnia pobyt w stadninie od innych rodzajów turystyki wiejskiej. Należy pamiętać o tym, że koń to żywa inteligentna istota, która czuje i ma też swój stosunek do otoczenia. Od tego, jaką opieką go obdarzymy, zależą nasze postępy w zdobywaniu sprawności jeździeckich.

Możliwość obcowania z przyrodą to główny atut atrakcyjności turystycznej jeździectwa, poprzez poszerzenie oferty turystyki konnej o programy związane z edukacją ekologiczną. Ciekawe jest też połączenie jazdy w terenie z nauką o ekosystemie: florze i faunie danego obszaru. Z turystyką wiejską turyści wiążą się poprzez uzupełnienie jazdy konnej o zajęcia z pracy gospodarskiej czy naukę ginących zawodów. Dzięki temu kreuje się pełniejszy, a przez to atrakcyjniejszy i bardziej konkurencyjny produkt turystyczny.

Konie dostępne dla turystów w Karpatach

Hucuły

W stadninach małopolskich, obok koni małopolskich półkrwi angloarabskiej i amerykańskich westernowych quarterów, dominują konie rasy huculskiej.

Konie huculskie są bardzo cenione jako towarzysze wędrówek konnych. Jest to rasa konia wyhodowanego w Karpatach Wschodnich i na Bukowinie, zawdzięczająca swoją nazwę grupie etnicznej Hucułów – rusińskich górali. W warunkach górskich sprawdza się niezawodnie, w dawnych czasach wykorzystywany był jako koń wierzchowy i juczny, mogący na górskim szlaku przewieźć ładunek o wadze do 150 kg. Niewymagające w żywieniu, dodatkowo posiadają dużą odporność na choroby i niepogodę.

Rasa konia huculskiego powstała na drodze krzyżowania tarpana z koniem mongolskim i została uszlachetniona krwią koni tureckich i arabskich. Niewysokie i bardzo silne mają zwinność i dużą pewność chodu w terenie, są ostrożne i niepłochliwe. Posiadają rzadką umiejętność sprawdzania stanu technicznego np. kładek, zanim na nie wejdą.

Ich zrównoważony temperament, przyjazny i spokojny charakter pozwala na wykorzystywanie ich do uatrakcyjniania oferty turystycznej. Początkującym pozwala poznawać tajniki jazdy konnej, zaawansowanym penetrować często trudno dostępny teren. Nadaje się do zaprzęgania do bryczki czy wozu traperskiego, zimą zaś do sań.

Koń huculski jest najbardziej przysposobiony do rehabilitacji i profilaktyki leczniczej. Łagodne usposobienie, cierpliwość i rozwaga hucuła wspomagają techniki terapii w leczeniu niedyspozycjami psychofizycznych u dzieci i dorosłych.

Formy turystyki konnej

Zorganizowane formy uprawiania turystyki jeździeckiej to głównie rajdy, kolonie, wczasy i weekendy w siodle, kilkudniowe „Hubertusy” i podróże wozami taborowymi dla osób towarzyszących jeźdźcom. Organizowane są w państwowych Stadach Ogierów, w większych i mniejszych stadninach i w prywatnych ośrodkach jeździeckich. Zarówno organizacje i stowarzyszenia, jak i komercyjne firmy specjalizujące się w turystyce konnej mają w swojej ofercie dla klienta zróżnicowane propozycje: rajdy po polskich górach dla początkujących i zaawansowanych jeźdźców, od jednodniowych wypraw po dwutygodniowe wędrówki i rajdy tematyczne. Istnieje też możliwość uczestnictwa w rajdzie osób nie jeżdżących konno – poprzez podróż zaprzęgami.

Rajdy konne to najlepszy sposób, by pokonać duży obszar nie męcząc stóp, a przy okazji czerpać radość z obcowania z przyrodą i poznawania atrakcji turystycznych. Taki rodzaj podróżowania, przemieszczanie się na końskim grzbiecie, wymaga przygotowania i dobrej kondycji. To nie tylko olbrzymia frajda, ale również wyzwanie, sprawdzenie możliwości i wytrzymałości jeźdźca pod względem tak psychicznym, jak i fizycznym. Po całodziennej wyczerpującej wędrówce należy zadbać o czworonożnego towarzysza podróży. Jemu to właśnie musimy przede wszystkim zapewnić odpowiednio przystosowane miejsce do spędzenia nocy, trzymać nocne warty, zapewnić świeżą wodę i paszę, wyczyścić i sprawdzić ogólny stan zdrowia. To właśnie podczas rajdów nawiązują się prawdziwe więzi między człowiekiem a koniem.

Szlaki konne PTTK

Wytyczone szlaki konne z odpowiednio przygotowaną bazą nie tylko ułatwiają wędrówki w siodle, ale warunkują bezpieczną i racjonalną turystyką konną. Zarząd Główny PTTK stworzył sieć afiliowanych ośrodków jazdy konnej, a w 1996 r. powołał Komisję Turystyki Jeździeckiej, która wytyczyła turystyczne szlaki jeździeckie w Polsce. Podstawową formą turystyki jeździeckiej są rajdy i obozy wędrowne, które mogą odbywać się na różnej długości odcinkach, różnorodnie ukształtowanym terenie i o każdej porze roku.

„… Podróże konne to jedna z największych przygód, jaką może przeżyć miłośnik koni; to odkrywanie często zagłuszanych instynktów i poczucie wolności. Intensywny kontakt ze zwierzęciem w naturalnym otoczeniu, poszerzanie ram jeździectwa, odpoczynek od treningów i wymagań to idealny sposób na udany i fascynujący relaks. Trzeba stawić czoła naturze i walczyć ze sobą. To właśnie od turysty aktywnego sytuacja może wymagać szybkiego planowania następnego ruchu, wyobraźni, wyczucia w pracy z koniem, umiejętności pracy w grupie w niecodziennych warunkach…” czytamy na stronie GTJ PTTK.

Dla konnych czempionów na pamiątkę przebycia tych pięknych, ale i wymagających szlaków, ustanowiono specjalną odznakę i legitymacje wydawane przez PTTK. Odznakę „Beskidzki Szlak Konny PTTK" można zdobyć, przebywając w dowolnym czasie i w dowolnym kierunku wszystkie odcinki tego pięknego szlaku.

Małopolskie szlaki konne:

Transbeskidzki Szlak Konny PTTK

Całe Beskidy nadają się znakomicie do turystyki jeździeckiej. Dlatego, aby turyście konnemu ułatwić przebycie najdłuższego w naszych górach, bo liczącego aż 400 km szlaku, PTTK wytyczyło Transbeskidzki Szlak Konny wiodący od Brennej w Beskidzie Śląskim do leżącego na krańcu Bieszczad, na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego – Wołosatego. Trasa ta jest jednym z najdłuższych i najtrudniejszych szlaków konnych w Polsce i biegnie przez Beskid Żywiecki, Podhale, Pieniny, Beskid Sądecki i Beskid Niski, aż po Bieszczady...

Aby go przebyć w całości, trzeba 14 dni spędzić w siodle. Trasa jest niełatwa, a miejscami bardzo trudna. Podłoże typowo górskie, kamieniste i twarde. Przebycie tego szlaku jest prawdziwym wyzwaniem dla zapalonych miłośników konnych wypraw i wymaga odpowiedniego przygotowania oraz dużej wytrzymałości zarówno od jeźdźca, jak i od konia. Dystans każdego etapu podawany jest, jak to w górach, w godzinach jazdy – oczywiście stępem.

Leżąca w Małopolsce część szlaku zaczyna się na III etapie: Korbielów – Zawoja o długości 8 godz.

Z centrum Korbielowa przez Szczawiny i przełęcz Glinne (809 m n.p.m.) wyjeżdżamy na Jaworzynę (1047 m n.p.m.), następnie przez przełęcz Głuchaczki (830 m n.p.m.) i wzdłuż granicy państwa dojeżdżamy do przełęczy Klekociny (864 m n.p.m.), przez którą zjeżdżamy do następnego Ośrodka OGTJ „Dyzma” w Zawoi.

IV etap: Zawoja – Zubrzyca Górna. Długość 5 godz.

Kolejnego dnia przez przełęcz Krowiarki (1012 m n.p.m.) wyjeżdżamy z Beskidu Żywieckiego i wjeżdżamy na Orawę, gdzie po dwóch godzinach lądujemy w Gospodarstwie Agroturystycznym Joanny Omylak w Zubrzycy Górnej.

V etap: Zubrzyca – Bukowina Tatrzańska. Długość 12 godz.

Dalej czeka na nas Podhale. Mamy przed sobą jeden z dwóch najdłuższych, choć łatwych odcinków, prowadzący piękną, rozległą kotliną nowotarską. Przez Orawkę, Ludźmierz i Szaflary dojeżdżamy do OGTJ Bogdana Pietrzyka w Bukowinie Tatrzańskiej.

VI etap: Bukowina Tatrzańska – Jaworki. Długość 13 godz.

Przed nami kolejny, tym razem najdłuższy etap i już nie tak łatwy jak poprzedni, ale za to ze wspaniałymi widokami, jako że wędrujemy podnóżem Tatr i Pienin – przez polski Spisz. Z Bukowiny Tatrzańskiej przez Brzeg i Jurgów, gdzie przekraczamy piękną górską rzekę Białkę, jedziemy do Niedzicy, po drodze wyjeżdżając na Pieskowy Wierch (983 m n.p.m.) oraz Krzyżową (767 m n.p.m.). Obok Zalewu Czorsztyńskiego przez Dunajec wjeżdżamy na teren Pienińskiego Parku Narodowego, w związku z czym kolejne kilometry jedziemy poboczem asfaltowej drogi aż do Krościenka, skąd przez Szczawnicę docieramy do leżącego w Jaworkach, na pograniczu Małych Pienin i Beskidu Sądeckiego, OGTJ – Stadnina Koni Rajd w Jaworkach.

VII etap: Jaworki – Uhryń. Długość 10 godz.

Z Jaworek przez przełęcz Obidza (931 m n. p. m.) oraz przez Suchą Dolinę zjeżdżamy do Piwnicznej. Następnie wspinamy się na Jarzębaki (715 m n.p.m.) i kolejno jedziemy przez Hale Pisaną (1043 m n.p.m.) oraz Łabowską (1064 m n.p.m.), z której zjeżdżamy do położonego w Uhryniu OGTJ Leśniczówka Józka Górskiego.

VIII etap: Uhryń – Hańczowa. Długość 6 godz.

Opuszczając Uhryń, opuszczamy też Beskid Sądecki, gdyż po paru kilometrach wjeżdżamy na tereny Beskidu Niskiego. Łagodnymi zboczami i malowniczymi dolinami przez przełęcz Cygańskie Pola (717 m n.p.m.) dojeżdżamy do Berestu, skąd przez Czyrną, Banicę, Ropki docieramy do OGTJ Połonina w Hańczowej.

IX etap: Hańczowa – Kotań. Długość 8 godz.

Z Hańczowej jedziemy przez Kiczerkę (625 m n.p.m.) do Skwirtnego i dalej przez Regietów, Zdynię, Radocynę, Nieznajową i Rostaje dojeżdżamy do OGTJ Stajnia Rumak w Kotani.

LOKALNE SZLAKI KONNE PTTK:

Szlak konny im. Tadeusza Trzeszczonia to całodzienna trasa dla zaawansowanych jeźdźców, obejmująca najważniejsze szczyty Pasma Radziejowej.

Tadeusz Trzeszczoń (1969-2005) – Przodownik Górskiej Turystyki Jeździeckiej PTTK II stopnia. Zaangażowany w popularyzację idei GÓRSKIEJ TURYSTYKI KONNEJ, zwłaszcza wśród młodzieży. Wykształcił wielu Przodowników GTJ I i II stopnia. Współtwórca Transbeskidzkiego Szlaku Górskiej Turystyki Jeździeckiej PTTK. Pośmiertnie otrzymał tytuł HONOROWEGO PRZODOWNIKA GÓRSKIEJ TURYSTYKI JEŹDZIECKIEJ PTTK. Wspaniały człowiek, przyjaciel ludzi i zwierząt.

Trasa:

Pierwszy etap prowadzi z Jaworek na Obidzę, gdzie zalecany jest krótki popas dla koni. Następnie biegnie przez Wielki Rogacz na Złomisty Wierch. Po drodze podziwiać można piękne widoki na Tatry, Pieniny i Kotlinę Sądecką. Za Złomistym Wierchem szlak dociera do schroniska na Hali pod Przehybą (1173 m n.p.m.) – gdzie zaleca się odpoczynek i posiłek dla ludzi oraz popas i pojenie dla koni.

Powrotna droga prowadzi przez Pieniążną, Kiczorę, Stary Wierch i Szlachtową do Jaworek.

www.stadninarajd.pl

Szlak konny Starosądecki w rejonie Starego Sącza – Gabonia – Przehyby

Szlak ten uwzględnia przyrodnicze i krajoznawcze walory terenów, na których wytyczono trasy do uprawiania turystyki konnej w rejonie Starego Sącza – Gabonia – Przehyby. Beskid Sądecki należy do najbardziej malowniczych i bogatych przyrodniczo terenów Polski. Widok rozciągający się zeń na sąsiednie pasma: Gorców, Pienin, Tatr, Beskidu Wyspowego i Beskidu Niskiego zwiększa atrakcyjność wędrówek. Miłośników widoków najbardziej urzeka „królowa Beskidów” – Babia Góra, widoczna przy dobrej pogodzie. W Beskidzie Sądeckim występują dwa pasma górskie: pasmo Radziejowej (1262 m n.p.m.) i pasmo Jaworzyny Krynickiej (1114 m n.p.m.).

Atrakcją turystyczną jest unikalny w skali europejskiej Klasztor Klarysek w Starym Sączu i zespół urbanistyczny Starego Sącza oraz chroniony jako zabytek kulturowy i urbanistyczny ołtarz papieski na błoniach starosądeckich – pozostawiony po wizycie Ojca Świętego w 1999 r.

Szlak starosądecki obejmuje zróżnicowane trasy: od dolinowych łagodnych do górskich stromych ścieżek.

1. Obrzeża oraz dolina Dunajca i Popradu, z możliwością interesujących obserwacji przyrodniczych. Dawne żwirownie, starorzecza i stawy, pośród fragmentów lasów łęgowych są unikalnym ośrodkiem życia wielu łatwych do obserwowania zwierząt.

2. Pagórkowate tereny rolnicze, gdzie szklak wiedzie przez drogi, stare i nowe domy, kapliczki przydrożne i kościoły – na uwagę zasługują drewniane modrzewiowe kościółki w Moszczenicy Niżnej i w Gołkowicach Górnych. Można zaobserwować tu wiele ciekawych roślin górskich i ptaki drapieżne. Prowadzone są zajęcia gospodarskie, takie jak wypas, koszenie na pokosy czy suszenie siana.

3. Tereny górskie z przewagą dzikiej przyrody i gospodarki leśnej. Górska szata roślinna, leśne zespoły regla dolnego i górnego ze skupiskami jodły, formacje skalne i górskie potoki oraz nadają trasie niezwykłego charakteru. Do atrakcji turystycznych należą pomniki przyrody: głaz o nazwie „Krzesło Kingi", objęty prawną ochroną, Ściana Skalna na Skałce w leśnictwie Gaboń, „Wietrzne Dziury" – teren rozpadlin i wychodni skalnych w leśnictwie Przysietnica.

www.gtj.pttk.pl

Szlak konny „Karpackie podkowy” LOT-u „Beskid Zielony”

Szlak wytyczony w ramach projektu „Karpackie Podkowy” przez Lokalną Organizację Turystyczną „Beskid Zielony” z Gorlic. Realizowany pod honorowym patronatem Polskiego Towarzystwa Turystyczno – Krajoznawczego wspólnie z partnerem projektu – Stadniną Koni Huculskich „Gładyszów” w Regietowie – oraz 22. ośrodkami turystyki jeździeckiej, w tym 7 małopolskimi (oraz 15. z Podkarpackiego) wymienionymi poniżej:

Szlak prowadzi wokół stadnin biorących udział w projekcie:

Farmą „LaMa” w Tyliczu;
Stadniną Koni „Połonina” w Hańczowej;
Stanicą Koni „Osława” w Wysowej;
Stajnią „Ramis” w Wysowej;
Stadniną Koni „Jaworzynka” w Regietowie;
Stadniną Koni Huculskich „Gładyszów” w Regietowie;
Stadniną Koni „Stara Cegielnia” w Gładyszowie;
Stadniną Koni „Jasionka” w Jasionce;
Stadniną „Ogrodziska” w Męcinie Wielkiej;

W Małopolsce w projekt zaangażowały się też:

Gospodarstwo Rolne „ASTIR” – Stadnina Koni Huculskich i Arabskich Izby k/Krynicy;
Stajnia „Ropki” w Ropkach;

www.gorlice.pl

Ścieżki Konne SGTK z Muszyny

Ścieżka im. dr. inż. Kazimierza Boronia z Muszyny do Izb

Stowarzyszenie Górskiej Turystyki Konnej w Muszynie wytyczyło tę trasę i nazwało ją na cześć pierwszego prezesa i wielkiego miłośnika koni. Boroń aktywnie uczestniczył w działalności Sekcji Jeździeckiej PTTK, a następnie zaangażował się w założenie i działalność Stowarzyszenia. „Stowarzyszenie oznakowało osiem szlaków górskich dla potrzeb turystyki konnej, tj. 72 kilometrów. Spotykamy się co miesiąc raz, najczęściej w stadninach koni. Z jazdy konnej korzysta dużo dzieci autystycznych, a także turyści, odbywający przejażdżki po pięknej ziemi sądeckiej” – mówi Juliusz Jarończyk, członek SGTK.

www.sgtk.blox.p

SZLAKI TURYSTYKI KONNEJ Muszyna Złockie:

Szlak nr 1: Majdan – Dubne – Leluchów – Muszyna Majdan
Początek szlaku: Leśniczówka Majdan. Drogą leśną oznakowaną wzdłuż potoku Zimne. Korytem lewego dopływu potoku Zimne. W prawo stromą leśną drogą oznakowaną na szczyt Dubne. Szlakiem niebieskim w lewo do połączenia się ze szlakiem żółtym. Równolegle do szlaku żółtego aż do drogi leśnej oznakowanej, biegnącej wzdłuż granicy państwowej do wsi Dubne. Następnie utwardzoną drogą przez Leluchów na Majdan. Ostatni odcinek szlaku biegnie starą drogą wzdłuż toru kolejowego przez Żabnik. Długość szlaku: 20,5 km, w tym oznakowane: 11,5 km. Różnica wysokości: 300 m.

Szlak nr 2: Muszyna Majdan - Dubne - Powroźnik
Początek szlaku: Leśniczówka Majdan. Drogą leśną oznakowaną wzdłuż potoku Zimne. Korytem lewego dopływu potoku Zimne. W prawo stromą leśną drogą oznakowaną na szczyt Dubne. Szlakiem niebieskim w lewo do połączenia się ze szlakiem żółtym. Następnie drogą leśną, oznakowaną, wzdłuż potoku Młynne do Powroźnika. Po przekroczeniu drogi asfaltowej i potoku Muszynka w lewo do gospodarstwa pani Krówczyńskiej. Długość szlaku: 10,5 km, w tym oznakowano: 6 km. Różnica wysokości: 300 m.

Szlak nr 3: - Dubne – Rusinów – Malnik – Dubne – Powroźnik
Początek szlaku: gospodarstwo państwa Krówczyńskich. Drogą polną, oznakowaną w górę potoku Muszynka do ujścia potoku Młynne. Po przekroczeniu potoku Muszynka i drogi asfaltowej drogą polną utwardzoną oznakowaną wzdłuż prawego dopływu potoku Młynne, a następnie korytem potoku do szlaku żółtego i niebieskiego. W lewo szlakiem żółtym i niebieskim do skrzyżowania z drogą leśną oznakowaną, w prawo na górę Zdziar. Następnie drogą leśną oznakowaną do osady Miczuły, skąd drogą polną oznakowaną do osady Muszyna – Rusinów. Z Rusinowa drogą polną oznakowaną na Stadło (koło przekaźnika telewizyjnego), skąd drogą polną oznakowaną na Malnik. Z Malnika drogą leśną oznakowaną do szlaków żółtego i niebieskiego. Szlakiem żółtym i niebieskim w kierunku Dubnego aż do połączenia ze szlakiem pomarańczowym konnym. Możliwość powrotu szlakiem nr 2 albo szlakiem nr 3. Długość szlaku: 18 km, w tym oznakowane: 10 km. Różnica wysokości: 338 m.

Szlak nr 4: - Powroźnik
Początek szlaku: gospodarstwo państwa Krówczyńskich. Drogą polną oznakowaną w górę potoku Muszynka powyżej ujęcia wody pitnej. W miejscu ustawienia ambony dla myśliwych szlak skręca w lewo drogą leśną oznakowaną (odcinek bardzo stromy). Na rozstaju dróg w prawo drogą biegnącą korytem strumyka. Następnie ścieżką zrywkową do drogi leśnej. Oznakowanym odcinkiem drogi leśnej w lewo do szlaku niebieskiego. Szlakiem niebieskim powrót do gospodarstwa państwa Krówczyńskich. Długość szlaku: 9 km, w tym oznakowano: 9km. Różnica wysokości: 270 m.

Szlak nr 5: - Wojkowa – Powroźnik
Początek szlaku: gospodarstwo państwa Krówczyńskich. Drogą polną oznakowaną w górę potoku Muszynka powyżej ujęcia wody pitnej. W miejscu ustawienia ambony dla myśliwych skręcić w prawo brodem przez potok. Wzdłuż Muszynki do ujścia potoku Pusta. Drogą leśną oznakowaną wzdłuż potoku Pusta, a następnie w prawo leśną drogą do wsi Wojkowa.
Z Wojkowej drogą polną oznakowaną do szlaku żółtego. Po przekroczeniu szlaku żółtego drogą leśną oznakowaną wzdłuż potoku Stupne. Po przekroczeniu drogi asfaltowej i potoku Muszynka, drogą polną oznakowaną w lewo do gospodarstwa państwa Krówczyńskich. Długość szlaku: 16 km, w tym oznakowano: 10 km. Różnica wysokości: 300 m.

www.muszyna.pl

Obiekty z ofertą jazdy konnej

Turystyka konna, jako jeden z elementów oferty gospodarstw agroturystycznych, w ostatnim czasie zyskuje coraz więcej zwolenników. Z dnia na dzień przybywa w Polsce obiektów agroturystycznych proponujących „końską przygodę”, często w coraz mniej dostępnych dla samochodów terenach, na których nie brak atrakcji turystycznych. Dobrze rozwijający się przemysł agroturystyczny ma w swojej ofercie jazdę konną, przejażdżki bryczkami, a jeżeli lokalizacja pozwala na zorganizowanie czegoś poza jazdą na padoku, właściciele wykorzystują takie możliwości i proponują bardziej zaawansowane formy jeździectwa. Prezentują też coraz to ciekawsze pomysły na to, jak spędzić aktywnie czas w siodle. Dotyczą one klientów na każdym poziomie zaawansowania, dla rodzin czy grup firmowych z programem integracyjnym typu „incentives”. Często pojawia się oferta hipoterapii, która wspomaga medycynę w leczeniu różnych chorób, jak autyzm czy porażenie mózgowe. Koń może też odegrać rolę „trenera” w programach z zakresu coachingu czy rozwoju osobistego.

Wymagający turyści konni często poszukują indywidualnie dopasowanych i kompleksowych rozwiązań. Zdarza się, że cała rodzina wyjeżdża na konne wakacje i podczas takiego wyjazdu rodzice potrzebują odpoczynku od codziennych obowiązków, a dzieci nastawione są na przygodę i poznawanie świata. Dobrym rozwiązaniem są zajęcia jazdy konnej dla dzieci, a dla dorosłych przygoda konna w terenie. Dzieciom zapewnia się opiekę godnego zaufania instruktora, a dorosłym dodatkowe aktywności towarzyszące jeździe konnej. Może to być zaganianie bydła, nauka westernu, naturalnych metod pracy z koniem, smakowanie specjałów lokalnej kuchni, sporty ekstremalne, zwiedzanie zabytków. Również poziom zakwaterowania jest dostosowany do różnorodnych potrzeb klientów: od spartańskich warunków po komfortowe pokoje.

OBIEKTY AFILIOWANE PRZEZ GTJ PTTK W MAŁOPOLSCE

Afiliacja stanowi gwarancję poziomu świadczonych tam usług.

Orawa i Podhale

Gospodarstwo Agroturystyczne Joanna i Stanisław Omylak

34-484 Zubrzyca Grn. 58, tel. (18) 2852828, 606635645

www.alano.net.plpoczta@alano.net.pl

Stadnina Koni "Dworna" Jan Bobek

34-471 Ludzmierz Rogoźnik 86, tel. (18) 26 552 47, 609 820 347

www.stadnina-dworna.pl
stadnina-dworna@wp.pl

Ośrodek Turystyki Jeździeckiej Bogdan Pietrzyk

34-530 Bukowina Tatrzańska, ul. Słoneczna 17, tel. (18) 2077290

www.bopietrzyk.republika.pl
obozy i inne wadomościbopietrzyk@poczta.onet.

Beskid Makowski

Szkółka Jazdy Konnej "HUCUŁ" Renata i Kazimierz Gurbisz

32-400 Myślenice, ul. Szkolna 8a, tel. 601 082 359

www.huculki.com.pl
konie@huculki.com.pl

OGTJ "Rancho Ostoja" Lanckorona Lucyna i Marek Krzemień

31-143 Lanckorona, ul. Legionistów 75, tel. (33) 876 35 29, 605 681 575, 605 891 347

M.P.Krzemien@poczta.fm

Ośrodek Jazdy Konnej i Hipoterapii "BÓR" Dariusz Waligórski

Toporzysko 454, 34-240 Jordanów, tel. (18) 287 38 32, 604 690 489

www.toporzysko.pl
biuro@toporzysko.pl

Gospodarstwo Agroturystyczne "DRWALÓWKA" Waldemar Borowski

Grzechynia 64, 734-220 Maków Podhalański, tel. (33) 8747059, 604 112509

www.drwalowka.pl
danuta_borowska@o2.pl

Pieniny

Stadnina koni "Rajd" Spółka z o.o.

34-460 Szczawnica- Jaworki 17b, tel. 607 478 850

www.stadninarajd.pl
biuro@stadninarajd.pl

Mount - Tour Zygmunt Białek

ul. Główna 11, 34-460 Szczawnica, tel. (18) 262 19 00, 502 018 262

www.mounttour.republika.plmount-tour@onet.pl

Stajnia Bukowinki Joanna Sarata i Andrzej Dulak

43-460 Jaworki, ul. Pod Homolami 30, tel. 663 825 058

www.stajniabukowinki.pl
stajnia.bukowinki@gmail.com

Beskid Sądecki

OGTJ "MOS" Józef MOS

33-343 Rytro, Roztoka Ryterska 6, tel. 604 833 752

www.rajdykonne.com
jozefmos@wp.pl

Gospodarstwo Agroturystyczne (Leśniczówka) Jan Górski

33-336 Łabowa Uhryń, tel. (18) 471 12 15

Gospodarstwo Agroturystyczne "AGRO-TUR-KONIE"

33-388 Gołkowice Dolne, Gaboń 131, tel. (18) 446 35 82, 509 847 463

www.akon.sacz.pl
agroturkonie@wp.pl

Beskid Niski

Agroturystyczny OGTJ "Kowboj"

38-315 Uście Gorlickie, Nowica 52, tel. (18)351 63 40, 503033202

www.kowboj.com
lokusz@kowboj.com

OTJ "POŁONINA" Ewa i Stanisław Tyka

38-316 Wysowa Hańczowa 60, tel. (18) 353 21 44

O Ośrodku w internecie