Zamek w Starej Lubowni

Wzniesiony w XIII w. zamek w Lubowli był miejscem spotkań koronowanych głów, ukrycia polskich klejnotów koronacyjnych i uwięzienia Maurycego Beniowskiego – szlachcica, podróżnika i króla Madagaskaru.

Najstarszą część kompleksu tworzy wieża i gotycki pałac. W XV w. wybudowano dwie kolejne wieże i bastion. Po pożarze w XVI w. wzniesiono renesansową rezydencję, a sto lat później kompleks powiększono o pałac barokowy i kaplicę. 

Jak głosi legenda, pewien stary szlachcic z Lubowli zaprzedał duszę diabłu, aby na pobliskiej skale postawić własny gród. Nazajutrz we wskazanym miejscu pojawiła się warownia. Szlachcic, dręczony wyrzutami sumienia, postanowił wyspowiadać się z grzechu w niedalekim klasztorze. Diabeł jednak dowiedział się o tym i chciał zniszczyć gród, rzucając nań potężny głaz. Ale wtedy z klasztoru odezwał się dzwon, czart stracił swoją moc i wypuścił kamień, który do dnia dzisiejszego można oglądać na brzegu Popradu.

Z tarasu widokowego na szóstej kondygnacji gotyckiej wieży roztacza się fantastyczna panorama okolicy. Na dziedzińcu króluje lipa drobnolistna o obwodzie pnia wynoszącym 450 cm i wysokości 25 m. Wiek drzewa szacuje się na ponad 350 lat.