Dolina Cicha ma przewagę nad innymi, gdyż jest to jedna z najbardziej położonych na wschód dolin Tatr Zachodnich , a jej niezwykłość polega także na długości, która wynosi 17 kilometrów. Dolinę Cichą otaczają wierzchołki Tatr Liptowskich i Liptowskie Kopy.
Nazwa doliny brzmi myląco, ponieważ do świadomości publicznej Dolina Cicha trafiła przede wszystkim w związku z wichurą w 2004 roku. Lasy na tym terenie są zniszczone również przez lawiny, skorupiaki i ogień.
Osobliwością Doliny Cichej jest jej nietypowy krajobraz. Nie ma ona charakteru wysokogórskiego, a na jej terenie turyści nie trafią na typowe jeziora tatrzańskie. Mimo tego, jest tam co podziwiać.
Sama Dolina Cicha składa się z kilku dolin bocznych. Do najbardziej znaczących należy Dolina Tomanowska, którą ozdabia wodospad. Koniec Doliny Cichej pozwala na podziwianie Czerwonych Wierchów rozpościerających się na Przełęczy Tomanowskiego, których piękno tworzą przede wszystkim formacje wysokogórskiego krasu, np. Ľadová Priepasť, szczyt Kresanic czy nawet jaskinia położona najwyżej na Słowacji – Zadný Úplaz.
Punktem wyjścia do Doliny Cichej jest osada turystyczna Podbańska (940 m n.p.m.), leżąca na prawym brzegu rzeki Belá. Przez dolinę prowadzi oznakowana leśna droga. Turyści nie mają możliwości zgubienia się. Z Doliny Cichej wiedzie precyzyjnie oznakowany szlak turystyczny, który dogodzi nawet najbardziej zaawansowanym piechurom. Kolejna trasa doprowadzi turystów na Kasprowy Wierch, Gładką Przełęcz czy Liliowe.